یه شب دیدم تو آسمون، ستاره ای چشمک زنون


خندید و گفت کنارتم، تا آخرش، تا پای جون

ستاره قشنگی بود، آروم و ناز و مهربون

ستاره شد عشق منو منم شدم عاشق اون

...

اما زیاد طول نکشید عشق من و ستاره جون

ماهه اومد ستاره رو دزدید و برد نامهربون

ستاره رفت، با رفتنش منم شدم بی همزبون

حالا شبا به یاد اون چشم می دوزم به آسمون

...