ترنم باران عشق آتش

بارانی ام , بارانی ام , بارانی از آتش

یک روح بی پروا و سرگردانی از آتش

.

این کوچه ها , دیوارها , اصلاً تمام شهر

سوزان و من محبوس در زندانی از آتش

.

اهل غزل بودم ، خدا یکجا جوابم کرد

با واژه ای ممنوع ، با انسانی از آتش

.

بی شک سرم از توی لاکم در نمی آمد

بر پا نمی کردی اگر طو فانی از آتش

.

تا آمدی ، آتشفشانی سالها خاموش

بغضش شکست و بعد شد طغیانی از آتش

.

کاری که از دست شما هم بر نمی آمد

من بودم و در پیش رویم خوانی ازآتش

.

این روزها محکوم ِ اعدامم به جرم عشق

در انتظارم بشنوم ، فرمانی از آتش


برگزیده از وبلاگ : شب غزل

http://www.shabghazal.persianblog.ir

ترنم باران عشق ترنم باران عشق ترنم باران عشق